Chłopski Skarga

Druga połowa XIX wieku przyniosła polskim chłopom zmiany w postaci uwłaszczenia, co zaowocowało całkiem nową sytuacją na ziemiach polskich. Narodziły się polskie ruchy ludowe. Współtwórcą pierwszej organizacji chłopskiej był Jakub Bojko. Urodzony w Gręboszowie koło Dąbrowy Tarnowskiej 7 lipca 1857 roku, szybko stracił rodziców i sam musiał zadbać o własne utrzymanie. Chwytał się wielu zajęć, aż w końcu został pisarzem gminnym. Zaczął pisywać do gazet. W 1895 roku, w Rzeszowie na zjeździe założycielskim Stronnictwa Ludowego Bojko został wybrany na stanowisko wiceprezesa. Jego popularność ciągle rosła. Kilka miesięcy później wygrał wybory do Sejmu Krajowego i rozpoczął karierę poselską. Posłem Sejmu Krajowego był 19, zaś parlamentu wiedeńskiego 21 lat. Po rozpadzie PSL na PSL Piast i PSL Lewica, Bojko stanął na czele tego pierwszego. Będąc marszałkiem Sejmu Ustawodawczego, brał udział w kładzeniu podwalin pod nową, porozbiorową Polskę. Bojko może uchodzić za archetyp działacza ludowego. Charyzmatyczny, prawdziwie uzdolniony trybun ludowy, potrafił porywać swoja retoryką mieszkańców wsi. Pomimo kariery politycznej nigdy nie opuścił rodzinnego Gręboszowa i był jej wójtem przez blisko 25 lat. Władysław Orkan będący pod wielkim wrażeniem jego postaci porównał go do słynnego kaznodziei Piotra Skargi.