Wilcze góry

Zapada noc. Nad liczącą wiele lat leśną pokrywą zaczyna unosić się mgła. Pośród gór słychać pierwotne wycie wilka, które odbija się echem od skał. Wkrótce do samotnego osobnika dołączają jego pobratymcy. Wówczas, w dolinie, żubr gwałtownie zmienia kierunek marszu, jeleń zaczyna biec, a bóbr zaczyna szukać sobie dobrej kryjówki. Jedyny zwierzęciem, które cieszy przybycie stada, jest niedźwiedź, ponieważ drapieżnik ten zwykle pasożytuje na wilczych zdobyczach. Film dokumentalny Erika Baláza - któremu podczas wyprawy towarzyszyli koledzy, Karol Kaliský i Jozef Fialom - opowiada historię jednego z ostatnich dzikich miejsc na terenie Europy. W przeszłości nazywano je Wilczymi Górami. Zajmuje terytoria Słowacji, Polski i Ukrainy. Jest zamieszkiwana przez bobry, żubry, wilki oraz jelenie. Każde z tych zwierząt pełni jakąś istotną rolę w odwiecznym cyklu życia i śmierci.