Motyle są wolne

Jill (Goldie Hawn), niedoszła aktorka poznaje nowego sąsiada, Dona (Edward Albert). Niewidomy młodzieniec właśnie wyprowadził się od nadopiekuńczej matki, pani Baker (Eileen Heckart), która nie potrafi przyjąć tego do wiadomości. Para przypada sobie do gustu. Jill zaczyna udzielać nieśmiałemu Donowi praktycznych porad w zakresie seksu. Niestety po pierwszej wspólnie spędzonej nocy, w mieszkaniu Dona zjawia się jego matka. Widok roznegliżowanej kobiety w sypialni ukochanego synka wprawia ją w osłupienie. Pani Baker próbuje wyperswadować Donowi spotkania się z frywolną Jill. Widząc bezskuteczność swoich działań, postanawia sięgnąć po bardziej radykalne środki. Nominowanej do Złotego Globu Goldie Hawn partnerują nagrodzona Oscarem za najlepszą rolę drugoplanową Eileen Heckart i wyróżniony Złotym Globem za najlepszy debiut Edward Albert. Film otrzymał ponadto nominacje do Oscara za zdjęcia i dźwięk, oraz nominację do Złotego Globu dla najlepszego filmu komediowego.