Pan Wołodyjowski   odcinek 2

Przełom lat 60. i 70. XVII w. Ku wielkiemu żalowi przyjaciół pułkownik Michał Wołodyjowski (Tadeusz Łomnicki) po śmierci narzeczonej wstępuje do klasztoru. Zagłoba (Mieczysław Pawlikowski) fortelem zabiera go z zakonu do rzekomo ciężko chorego przyjaciela, Ketlinga (Jan Nowicki). Wołodyjowski i Zagłoba spotykają panią stolnikową Makowiecką (Hanka Bielicka), siostrę Michała, i jej dwie wychowanice - Krzysię Drohojowską (Barbara Brylska) i Basię Jeziorkowską (Magdalena Zawadzka). Wołodyjowski z wzajemnością zakochuje się w Krzysi i planuje z nią ślub. Dziewczyna jednak darzy uczuciem przystojnego Ketlinga. Kiedy Mały Rycerz dowiaduje się o tym, nie chce stać na ich drodze do szczęścia i zwalnia Krzysię z danego słowa. Tymczasem Basia wyznaje Michałowi miłość. Mały Rycerz prosi ją o rękę. Wkrótce się pobierają, a hetman Sobieski (Mariusz Dmochowski) mianuje Wołodyjowskiego komendantem stanicy w Chreptiowie, na wschodnich krańcach Rzeczypospolitej. Wśród żołnierzy Michała jest Tatar Azja Mellechowicz (Daniel Olbrychski), syn chana Tuhaj-beja, który potajemnie utrzymuje kontakty z wrogami Polski. Planuje zdradę, ale przedtem chce zdobyć względy Basi. Ekranizacja powieści Henryka Sienkiewicza, a zarazem superprodukcja końca lat 60., uznawana za jeden z najbardziej kasowych filmów z historii polskiego kina. Dalszy ciąg przygód pana Michała Wołodyjowskiego. Baśka zamierza wyswatać Ewkę Azji, gdyż sądzi, że się kochają wzajemnie. Towarzyszy młodej parze w podróży do Raszkowa, rodzinnej wsi Nowowiejskich. W czasie podróży Azja porywa Baśkę. Uprowadzona przez Azję Baśka rani napastnika i ucieka. Błądząc, udaje się jej w końcu dotrzeć do Chreptiowa. Rozwścieczony Azja napada na Raszków, zabija starego Nowowiejskiego, a Ewkę oddaje własnym żołnierzom. Adam mści się za śmierć ojca i hańbę siostry. Bierze Azję do niewoli i każe go wbić na pal. Tymczasem Turcy napadają na Kamieniec Podolski. Wołodyjowski i Ketling zostają komendantami twierdzy. Ślubują, że nigdy jej nie poddadzą. Kiedy zwycięstwo Turków okazuje się nieuniknione, dają żołnierzom rozkaz do odwrotu. Sami wysadzają twierdzę, ginąc pod jej gruzami.