To nie są najlepsze dni mojego życia

Ernella (Erika Tankó) i Albert (Domokos Szabó) wraz z dziesięcioletnią córką Laurą (Lujza Hajdu) wyjechali do Szkocji w poszukiwania szczęścia. Po roku okazało się jednak, że życie tam nie jest dla nich i postanowili wrócić do kraju. Pewnej nocy cała trójka zjawia się w domu siostry Ernelli - Eszter (Orsolya Török-Illyés). Kobieta ma męża Farkasa (Szabolcs Hajdu) i pięcioletniego synka (Zsigmond Hajdu). Szybko okazuje się, że obie rodziny więcej dzieli, niż łączy. Film utalentowanego węgierskiego reżysera Szabolcsa Hajdu ("Kłopotliwe sprawy", "Białe dłonie") opowiada o toksycznych relacjach rodzinnych, zazdrości i niespełnionych marzeniach. Artysta z powodzeniem wciela się również w jedną z głównych ról. W jego obrazie - częściowo inspirowanym osobistymi przeżyciami (podstawą scenariusza była sztuka Hajdu z 2015 roku) - nie brak szczerych, czasami obezwładniających emocji, ale też sarkastycznego humoru. Obok Szabolcsa Hajdu wiarygodne kreacje tworzą w filmie jego żona i muza Orsolya Török-Illyés ("Dobre chęci"), Erika Tankó ("Tabula Rasa"), Domokos Szabó ("Kłopotliwe sprawy") oraz Lujza Hajdu. Kameralna produkcja zdobyła kilka wyróżnień na międzynarodowych festiwalach filmowych - m.in. nagrodę dla najlepszego aktora (Szabolcs Hajdu) i statuetkę Kryształowego Globusa w Karlowych Warach. Zdjęcia do filmu powstały w prywatnym mieszkaniu reżysera, a odpowiadało za nie aż 13 operatorów, wybranych spośród studentów Hajdu.