Nestorka

Nowa Zelandia, lata 90. XX wieku. Siedemnastoletni Sam (George Ferrier) cierpi po śmierci matki. Zaczyna wykazywać skłonności autodestrukcyjne. Wraca ze szkoły z internatem do domu, gdzie zastaję babcię Ruth (Charlotte Rampling), zgorzkniałą seniorkę, która wskutek skomplikowanego złamania nogi została uwięziona na wózku inwalidzkim. Niegdyś jako fotografka wojenna żyła pełnią życia. Teraz jej dni są do siebie bliźniaczo podobne. Chłopak właściwie jej nie zna, ale gdy jego ojciec Roberta (Marton Csokas) wyjeżdża, zostaje sam z nadużywającą alkoholu starszą panią i jej opiekunką Sarah (Edith Poor). Początkowo oboje za sobą nie przrpadają. Ich silne charaktery i upór prowadzą do licznych utarczek. Ruth nie kryje niezadowolenia ze swojej sytuacji. Zdana na pomoc innych w obcym domu, próbuje zagłuszać żal sporymi dawkami dżinu. Z czasem jednak Sam zaczyna doceniać jej cięty humor i inteligencję. Babcia i wnuk zbliżają się do siebie, na nowo odnajdując sens życia i godząc się z tym, co nieuniknione. W udanym debiucie reżyserkim Matthew J. Saville odwołuje się do swoich wspomnień. On również jako nastolatek mieszkał z babcią, która niegdyś wiodła barwne życie i była miłośniczką dżinu.