Siedem lat w Tybecie

Rok 1939. Austriak Heinrich Harrer wyrusza wraz z towarzyszem, Peterem Aufschnaiterem, w Himalaje. W kraju zostawia ciężarną żonę Ingrid. Gdy wybucha II wojna światowa, członkowie wyprawy zostają internowani. Trafiają do brytyjskiego obozu jenieckiego. Heinrich wielokrotne podejmuje próbę ucieczki. W końcu udaje mu się zbiec wraz z Peterem i kilkorgiem innych jeńców. Po długiej samotnej wędrówce Heinrich i Peter ponownie się spotykają. Trafiają do stolicy Tybetu, Lhasy. Poznają tam małoletniego Dalajlamę, duchowego przywódcę kraju. Harrer ma uczyć zafascynowanego kulturą Zachodu chłopca geografii i angielskiego. Tym-czasem Aufschnaiter znajduje w Tybecie żonę. Spotkanie z Dalajlamą odmienia Heinricha i jego światopogląd. Arogancki i wyniosły mężczyzna otwiera się na świat, a przede wszystkim nabiera skromności i pokory. Niezwykła przyjaźń sprawia też, że Austriak decyduje się wrócić do ojczyzny i spotkać z synem, którego nigdy nie widział. Wcześniej zaognia się jednak kryzys z Chinami i w końcu wroga armia przekracza granicę Tybetu. Harrer wydaje się jedyną osobą, która może ocalić Dalajlamę.