Odbite z rąk Świetlistego Szlaku

W Peru przez dwadzieścia lat trwała niszczycielska wojna domowa. Chcąc przeprowadzić rewolucję komunistyczną, grupa terrorystyczna Świetlisty Szlak rozpoczęła zbrojną walkę z samym państwem. W strefie działań wojennych znalazły się terytoria należące do Indian Ashaninkas, którzy odmówili udziału w bratobójczych starciach. Tę decyzję wielu mężczyzn opłaciło śmiercią, inni zostali siłą wcieleni w szeregi terrorystów. Z kolei kobiety uprowadzano do ukrytych w dżungli obozów, gdzie były one zmuszane do morderczej pracy i gwałcone. Ich dzieci miały zasilić w przyszłości armię rewolucjonistów. Wyczerpane porodami, pracą i chorobami kobiety porzucano wraz ze słabszymi dziećmi w trudno dostępnych rejonach Amazonii. Przez lata żyły tam w strachu przed wojskiem i policją, polowały gołymi rękami i oczekiwały nieuniknionej śmierci. W lipcu 2015 roku żołnierze sił rządowych walczących ze Świetlistym Szlakiem odnaleźli w dżungli jedną z takich grup. Kobiety i dzieci umieszczono na skraju indiańskiej wioski, jednak nie otrzymały one żadnej dalszej pomocy. Anita Werner wraz z ekipą filmową udaje się do owej wioski. Na miejscu szybko okazuje się, że mimo pozornej wolności jej mieszkańcy wciąż pozostają niewolnikami przeżytej traumy. Nie potrafią przystosować się do nowych warunków, tkwią w zawieszeniu pomiędzy poczuciem obcości a koniecznością integracji, dzikością a cywilizacją. Są analfabetami, nie posiadają żadnych umiejętności ani narzędzi, które pozwoliłyby im zarobić na własne utrzymanie. W ich domach brakuje niezbędnych sprzętów i leków. Nie znają miłości. Kobiety często odrzucają swoje dzieci, bo budzą w nich skojarzenia z oprawcami. Spotkanie z ekipą filmową to dla tych Indianek forma psychoterapii, szansa na poradzenie sobie z dręczącymi je wspomnieniami i zwrócenie na siebie uwagi świata.