Rozmowa z człowiekiem z szafy

Karol (Rafał Olbrychski), dwudziestojednoletni mężczyzna siedzi samotnie w szafie w wynajętym pokoju na poddaszu. Wspomina swoje dzieciństwo. Chłopiec wychował się bez ojca, który zmarł jeszcze przed jego urodzeniem. Jego matka (Bożena Adamek) darzyła go zaborczą miłością ograniczając zupełnie kontakty dziecka ze światem zewnętrznym i nie pozwalając mu się usamodzielnić. Kiedy Karol zaczął dorastać matka przeżyła psychiczny szok. Odtrąciła zdezorientowanego syna i posłała nastoletniego Karola do specjalnego ośrodka wychowawczego. Tam Karol spotkał nauczyciela, pana Kowalskiego (Marek Walczewski), który dostrzegł ukrytą w chłopcu wrażliwość, pomagał mu zrozumieć otaczający świat i uczył wiary we własne siły. Po ukończeniu szkoły Karol pełen nadziei rozpoczął nowe życie w wielkim mieście. Mimo tego, że bardzo pragnął żyć normalnie, wszystko działo się inaczej. Chłopiec walczył, aby się nie załamać. Często zamykał się w szafie, w której czuł się bezpieczny i gdzie powracały do niego wspomnienia matki i dzieciństwa.