Ucieczka z Pretorii

RPA, koniec lat 70. XX wieku. Tim Jenkin i Stephen Lee należą do zdelegalizowanego Afrykańskiego Kongresu Narodowego. Po aresztowaniu zostają oskarżeni o prowadzenie działalności przeciwko apartheidowi. Przyjaciele stają przed obliczem wymiaru sprawiedliwości. Pierwszy z nich ma spędzić za kratkami dwanaście lat, a jego towarzysz - osiem. Jeszcze w sądzie podejmują bezskuteczną próbę ucieczki. Obaj zostają przewiezieni do zakładu karnego w Pretorii. Na miejscu są brutalnie traktowani przez strażników, którzy nie ukrywają pogardy wobec ich walki z rasizmem i podziałami społecznymi. Odmawia się im snu, stosuje przemoc, a widzenia z bliskimi należą do rzadkości. Skazańcy orientują się, że jedyny sposób na przeżycie to wydostanie się na wolność. Z pomocą innych osadzonych zaczynają myśleć nad tym, jak zorganizować ucieczkę. Wiedzą, że podobne próby kończyły się niepowodzeniami. Jenkin uznaje, że muszą skopiować klucze otwierające zamki w całym budynku. Do dyspozycji ma drewno, a ryzyko, że wszystko się wyda, jest ogromne. Nie zamierza się jednak poddawać.