Polskie 100 lat - Polityka okupanta sowieckiego 1937-1941

Na początku XX wieku minęło ponad 100 lat od czasu, gdy Polska utraciła Niepodległość. Kilkakrotnie podejmowano walkę zbrojną, by doprowadzić do odrodzenia Rzeczpospolitej. W latach dziewięćdziesiątych XIX wieku zaczęły kształtować się nowoczesne ruchy ideowe, które stały się fundamentem polskiego życia politycznego: ruch socjalistyczny, narodowy, ludowy oraz chrześcijańsko-demokratyczny. Działacze wywodzili się z młodej inteligencji i nie zgadzali się na bierność wobec zaborców. W kierownictwie Polskiej Partii Socjalistycznej na czoło wysunął się Józef Piłsudski. Przywódcą tajnej Ligi Narodowej został Roman Dmowski. W działaniach wielu Polaków dominowała idea pracy organicznej, której celem był rozwój gospodarczy i likwidacja zacofania cywilizacyjnego. Jej zwolennicy byli zdecydowani trwać przy polskości, ale rezygnowali z walki o suwerenność. Na mocy układu sowiecko-niemieckiego z 23 września 1939 roku Związek Sowiecki przejął kontrolę nad połową terytorium Polski. Cały zagarnięty obszar miał zostać całkowicie i bezwzględnie podporządkowany Sowietom. Potencjalni wrogowie komunizmu byli wtrącani do więzień, zabijani bądź wysyłanie w głąb kraju. Wiosna 1940 roku komuniści wymordowali polskich oficerów przetrzymywanych w trzech obozach jenieckich: Starobielsku, Kozielsku i Ostaszkowie. Symbolem tej zbrodni stał się Katyń. Identyczny los spotkał wojskowych i przedstawicieli polskich elit zatrzymanych przez NKWD. Wybuch wojny niemiecko-rosyjskiej zakończył okres współpracy między Berlinem i Moskwą. Jeden okupant został zastąpiony przez drugiego, równie okrutnego.