Polski Broadway, czyli kabaret dwudziestolecia międzywojennego

Dwudziestolecie międzywojenne to wyjątkowy okres charakteryzujący się spektakularnymi sukcesami i porażkami. To czas dynamicznego rozwoju talentów i wybitnych osobowości w różnych dziedzinach sztuki, w tym również w kabarecie, który zaczął rozkwitać zaraz po odzyskaniu niepodległości. W tym czasie pojawiły się Qui Pro Quo, kawiarnia Pod Picadorem prowadzona przez skamandrytów, Perskie Oko, Morskie Oko, Sfinks, Miraż, Czarny Kot. Wśród twórców kabaretowych wyróżniali się Tuwim, Hemar, Brzechwa i Jurandot, a wśród gwiazd sceny można wymienić Adolfa Dymszę, Zulę Pogorzelską, Eugeniusza Bodo, Mirę Zimińską, Hankę Ordonównę oraz Kazimierza Krukowskiego. Jerzy Boczkowski, jako dyrektor artystyczny Qui Pro Quo, szczególnie przyczynił się do promocji nowych talentów, a węgierski konferansjer Fryderyk Jarosy był ulubieńcem publiczności i często pojawiał się w ówczesnych tabloidach. Rewie i teatry kabaretowe w tym okresie nie tylko przynosiły twórcom popularność, ale również znaczące fortuny.