Spis cudzołożnic

Kraków, lata 70. Gustaw (Jerzy Stuhr) - polonista pracujący naukowo na Uniwersytecie Jagiellońskim - na polecenie dziekana (Jan Peszek) oprowadza po mieście szwedzkiego humanistę, profesora Bjorna (Preben Osterfelt). Zamiast zwiedzania dawnej stolicy Polski gość chce poznać nocne życie, a przede wszystkim piękne kobiety. Gustaw zaczyna wyszukiwać w notesie adresy swoich dawnych znajomych, koleżanek i kochanek. Okazuje się jednak, że niegdyś skore do romansów kobiety nie są obecnie chętne umówić się na randkę. Wykonując kolejne telefony, Gustaw wspomina swoje liczne podboje. Włócząc się z gościem po Krakowie, pod wpływem kolejnych koniaków Gustaw stwierdza, że nie udało mu się stworzyć stałego związku. Również szwedzki profesor przyznaje się do samotności i braku szczęścia do kobiet. Niebawem Gustawowi udaje się skontaktować z dawną studentką, której przed dwudziestu laty pomagał pisać pracę magisterską o życiu seksualnym gęsi. Dawna znajoma zaprasza obu panów do siebie. Na miejscu naukowiec boleśnie się przekonuje, że niegdyś piękna i młoda Iza Gęsiareczka (Edyta Olszówka) zmieniła się w otyłą i mało apetyczną kobietę (Stanisława Celińska). Zaczyna rozumieć, że on także się starzeje. Debiut reżyserski aktora Jerzego Stuhra jest ekranizacją powieści Jerzego Pilcha "Spis cudzołożnic. Proza podróżna". W 1994 roku na FPFF w Gdyni obraz uhonorowano m.in. nagrodą specjalną jury.