Hannah Arendt

Jerozolima, 1961 rok. Rozpoczyna się proces nazistowskiego zbrodniarza Adolfa Eichmanna. Po 15 latach od zakończenia II wojny światowej izraelski wywiad wytropił mężczyznę w Argentynie i postawił przed oblicze sprawiedliwości. Jego proces wzbudza powszechne zainteresowanie. Wraz z amerykańską telewizją na miejsce przybywa ponad 450 dziennikarzy z całego świata. Wśród nich filozof żydowskiego pochodzenia, Hannah Arendt (Barbara Sukowa). Kobieta ma relacjonować przebieg rozprawy dla "New Yorkera". Arend, obserwując Eichmanna na sali sądowej, z czasem dochodzi do wniosku, że mężczyzna nie jest demonem czy geniuszem zła, a jedynie zwyczajnym urzędnikiem o przeciętnych predyspozycjach intelektualnych, który idealnie odnalazł się w systemie stworzonym przez Hitlera. Jej sprawozdania, a także wydana dwa lata później książka wyjaśniająca jej autorską tezę o banalności zła, wzbudziły powszechne oburzenie wśród społeczności żydowskiej, która uznała, że Arendt podważyła wyjątkowość cierpienia ofiar Holokaustu. Reżyserka Margaretthe von Trotta stworzyła kompletny obraz intelektualistki, do końca wiernej swoim przekonaniom. Barbara Sukowa, odtwórczyni głównej roli, za tę kreację została nominowana do Nagrody Europejskiej Akademii Filmowej.