Tatarak

Malownicze miasteczko, koniec lat 50. XX w. Marta (Krystyna Janda) to wykształcona, wrażliwa i atrakcyjna kobieta w średnim wieku. Żyje wśród książek i z rozrzewnieniem wspomina czasy, kiedy była młodą, zakochaną mężatką. Wciąż nie może także przeboleć straty synów, którzy zginęli w powstaniu warszawskim. Tymczasem mąż kobiety, miejscowy lekarz (Jan Englert), i jej przyjaciółka (Jadwiga Jankowska-Cieślak) ukrywają przed nią, że jest śmiertelnie chora na raka płuc. Pewnego dnia Marta poznaje młodego pracownika przedsiębiorstwa wodociągowego. Boguś (Paweł Szajda) jest przystojny, miły i prostolinijny. Ma narzeczoną, ale jego związek z Halinką (Julia Pietrucha) przechodzi wzloty i upadki. Między chłopakiem a sporo od niego starszą mężatką nawiązuje się nić sympatii oraz wzajemna fascynacja. Marta jest pod urokiem młodości i naiwności przyjaciela, które przypominają jej wszystko to, co utraciła. Ich spotkania na brzegu rzeki porośniętej tatarakiem stają się coraz częstsze. Kres kładzie im nagły i okrutny kaprys losu. Scenariusz do filmu został oparty na opowiadaniu Jarosława Iwaszkiewicza, noweli węgierskiego pisarza Sándora Máraia "Nagłe wezwanie" i "Zapiskach ostatnich" Krystyny Jandy.