Portrety - Walczący samotnik Stanisław Witkiewicz

Dokument o życiu i twórczości Stanisława Witkiewicza, który był niezwykle interesującą postacią, pozostającą jednakże w cieniu syna Stanisława Ignacego, zwanego Witkacym. Osobowość Stanisława Witkiewicza ukształtowało doświadczenie pokoleniowe - klęska powstania styczniowego. Po jego upadku władze skazały rodzinę Witkiewiczów na pobyt na Sybirze. Tam powstały pierwsze rysunki Stanisława, którymi z czasem zaczął zarabiać. Jako 17-letni chłopiec postanawia wrócić jednak do kraju i podjąć starania umożliwiające powrót rodzicom z wygnania. Rozczarowany atmosferą marazmu panującą w ojczyźnie wyjeżdża do Petersburga, gdzie podejmuje studia artystyczne. Tamtejsze metody nauczania nie odpowiadają jednak Witkiewiczowi, który wyrusza w poszukiwaniu alternatywnych metod studiowania do Monachium. Tutaj odnajduje grupę polskim malarzy, lecz przez cały czas artysta czuje się osamotniony i pozostaje w nienajlepszej kondycji psychicznej. Przeżywa kryzys światopoglądowy i zaczyna miewać myśli samobójcze. Zaprzyjaźnia się jednak z Józefem Chełmońskim, a duży wpływ na jego poglądy i wybory estetyczne wywiera Adam Chmielowski. Po powrocie do Warszawy podejmuje pierwsze próby poetyckie i zakochuje się w Helenie Modrzejewskiej. Razem z przyjaciółmi, na poddaszu hotelu "Europejskiego", postanawia otworzyć 'wielką malarnię'. Stolica odrzuca ten pomysł. Witkiewicz zarabia jako rysownik w czasopismach, ilustruje książki. Powstaje wiele prac o tematyce rustykalnej. Krytycy wówczas zarzucają mu zbyt realistyczne obrazowanie i lubowanie się w rzeczach brzydkich. W Kazimierzu, do którego wyjeżdża, powstaje jeden z najciekawszych jego obrazów "Targ w małym miasteczku". Artysta zapada na zapalenie płuc, potem choruje na gruźlicę. Po powrocie z podróży zagranicznych, które odbywa, wraca do kraju, gdzie poślubia Marię Pietrzkiewicz. W niedługim czasie po ślubie rodzi się Stanisław Ignacy. Witkiewicz podejmuje wówczas walkę o unowocześnienie sztuki i kultury polskiej. Formułuje tezę, że o wartości dzieł plastycznych stanowić ma ich kryterium artystyczne, a więc formalne, a nie temat. W batalii tej pozostaje osamotniony. Umiera w 1915 roku.